comedens

1.1

الذي يأكلallaḏī yaʾkulu

rel. clause ʾkl – which eats (of animals)

  1. Aris. Anim. II 661b5: Natura ergo dentium in quibusdam est ut agat et non patiatur, sicut in animalibus agrestibus comedentibus carnes

  2. Aris. Anim. II 693a13: rostrum vero incurvatum est in avibus comedentibus carnem crudam

  3. Aris. Anim. III 745a29: Et propter hoc teruntur cito dentes animalium comedentium multum et carentium magnis dentibus

    Brug.: الذى ياكل اكلا كثيرا

  4. Aris. Anim. III 786a34: Et animalia comedentia multos modos cibi sunt diversi coloris in maiori parte

    Brug.: والحيوان الذى يأكل اصنافا كثيرة

  1. 7 Aris. Anim. II
  2. 2 Aris. Anim. III
1.2

أكولakūl

adj. ʾkl – eating much

  1. Aris. Anim. II 697a1: Comedentes vero carnem habent orificia bonae apertionis

    Kruk: فما كان منها اكول اللحم

  1. 1 Aris. Anim. II

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: