complacere
رضيraḍiya
v. rḍy – to be satisfied-
Avic. Met. 471, 35: quamvis complaceat eis et sciant illud
Marm. 323, 2: وإن كان ترضى به وتعلمه
- 1 Avic. Met.
استصلحistaṣlaḥa (+ acc.)
v. ṣlḥ – to deem s.th. right-
Avic. Met. 442, 66: Vides quod nunc complacuit sibi illud facere vel advenit hora eius
Marm. 304, 13: أتراه استصلحه الآن؟ أو حدث وقته؟
- 1 Avic. Met.