completio

1.1

كمالkamāl

n. kml – perfection

  1. Avic. Met. 9, 54: sed tamen debes scire quod haec sunt completio et quaesitum eius

    Marm. 6, 18: بل وجب أن يُعلم أن هذا كماله ومطلوبه

  2. Avic. Met. 216, 38: Insufficiens vero absolute est id quod eget alio quod attribuat sibi completionem post completionem

  1. 4 Avic. Met.
1.2

اُستكملustukmila

pass. v. kml – to be completed

  1. Alpet. ch. 19 §5, corr. ref. ch. 19 §6: quando quesiverunt dico, invenerunt completionem in 46 annis solaribus et 1 die et 1/30 diei

    Gold. 95v, 13: وجدوها تستَكْمل فى ست وأربعين سنةً شمسيةً

  1. 1 s.v. istīfāʾ Alpet.

وجدوها تستَكْمل – invenerunt completionemAlpet. 95v / ch. 19 §6

2.1

استتمامistitmām

n. tmm – completion

  1. Avic. Met. 487, 81: Et hoc est post completionem esse omnium caelestium

    Marm. 333, 19: وهذا بعد استتمام وجود السماويات كلها

  1. 1 Avic. Met.
2.2

تمامtamām

n. tmm – completeness

  1. Nico. Plan. §254: Myrobalanorum vero arboris sunt in principio cum apparuerint, fructus dulces, consequenter pontici et in completione amari

    Dross.: فاما شجر الاهليلج فانه يكون فى ابتداء كونه عند ظهور الثمر حلوا ثم يكون عفصا ثم يكون فى تمامه مرّا

  1. 1 Nico. Plan.
3.

انتهاءintihāʾ

n. nhw / nhy – termination

  1. Avic. Met. 301, 2: sed postea quies et eius [ sc. fabricatoris ] cessatio a motu … post illam motionem causa est completionis illius motionis

    Marm. 201, 10: ثم سكونه [sc. البنّاء] وتركه الحركة … بعد ذلك النقل علة لانتهاء تلك الحركة

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: