concurrere

1.1

التقىiltaqā

v. lqyto meet
  1. Thab. Fig. GC §23, Bjö. 9, 25: producemus duos arcus GB GE, donec concurrant supra punctum K

    Lorch 52, 65: فإنا نخرج قوسى .ج ب. .ج ه. حتى تلتقيا على نقطة .ك.

  2. Thab. Fig. An. §23, Lorch 144, 72: Nam si ex opposita parte conveniant illi, arcus duo GB et GE donec ad notam K concurrant figurentur

    Lorch 52, 65: وأما إن لقى .ز ج. .د ب. من الجهة المخالفة لهذه الجهة فإنا نخرج قوسى .ج ب. .ج ه. حتى تلتقيا على نقطة .ك.

  3. Anar. 13, 5: Linee enim recte cum ad unum concurrunt punctum

    Arnz. 16, 4: فإنّ الخطوط المستقيمة التي تلتقي على نقطة

  4. Anar. 31, 26: ille due linee protracte ex parte in qua sunt illi duo anguli, concurrent

    Arnz. 49, 5: فإنّ الخطّين يلتقيان في الجهة

  5. Aris. Anim. II 668b24: Et fiunt amplae et ramificantur, et procedit una pars a posteriori corporis ad suum anterius, et alia pars ab anteriori ad posterius, deinde concurrunt in uno loco

    Kruk: ثم تلتقى فى موضع واحد

  6. Aris. Anim. III 720a32: Et cum ista animalia habuerint testiculos invenientur pendentes cum loco quem narravimus, et via etiam; et illae viae concurrunt extra in uno loco ubi est locus virgae

    Brug.: وتلك السبل تلتقى خارجا فى مكان واحد حيث موضع الذكر

  7. Alhaz. Opt. 13, 17: quarum extremitates concurrunt apud centrum visus

    Sabra I 98a, 8: التي تلتقي أطرافها عند مركز البصر

  8. Alhaz. Opt. 24, 30: sunt lineae rectae quarum extremitates concurrunt apud centrum visus

    Sabra II 2 a, 10: هي الخطوط المستقيمة التي تلتقي أطرافها عند مركز البصر

  1. 1 s.v. inlaqā Thab. Fig. GC
  2. 1 s.v. laqā Thab. Fig. An.
  3. 8 Anar.
  4. 1 Aris. Anim. II
  5. 1 Aris. Anim. III
  6. 3 Alhaz. Opt.
1.2

لقيlaqiya

v. lqyto meet; to suffer
  1. Thab. Fig. GC §22, Bjö. 9, 18: Linea igitur BD aut concurret lineae ZG … Quod si concurrerint a parte DG, ostendetur cum probatione quam narravit Ptholemeus

    Lorch 50, 59: إما أن يلقى .ز ج. … فإن لقيه من جهة .د ج. تبين بالبرهان الذى وصفه بطلميوس

  2. Thab. Fig. GC §23, Bjö. 9, 24: Quod si concurrerint ZG DB a parte diversa huic parti

    Lorch 52, 64: وأما إن لقى .ز ج. .د ب. من الجهة المخالفة لهذه الجهة

  3. Thab. Fig. An. §22, Lorch 144, 69: Quod si ex parte DG concurrerint , eo ipso quod retulit ptholomeus argumento manifestum est propositum

    Lorch 50, 60: فإن لقيه من جهة .د ج. تبين بالبرهان الذى وصفه بطلميوس

  4. Aris. Anim. II 653b7: Et ideo accidunt infirmitates, et amissio intellectus, et mors, quoniam calor cordis et primi membri multum vel de facili laeditur ab aliis, et sensus eius est festinus valde, quando immutatur vel concurrit aliquid ex sanguine continenti cerebrum

  5. Aris. Anim. III 743a20: et propter hoc non dissolvuntur ossa ex igne sicut non dissolvitur fictile, quoniam sunt sicut res assatae in fornace; ossa ergo concurrunt ex calore generationis

    Brug.: فالعظام تلقى من الحرارة التى تكون فى الولادة

  1. 2 Thab. Fig. GC
  2. 1 Thab. Fig. An.
  3. 1 Aris. Anim. II
  4. 1 Aris. Anim. III
1.3

التقى والتأمiltaqā wa-ltaʾama

v., pleonasm lqy lʾmto meet and unite
  1. Aris. Anim. II 688a27: Et mamillae sunt duae … et maxime in locis in quibus concurrunt costis

    Kruk: وانما الثديان اثنان … وبينهما الموضع الذى فيه تلتقى وتلتئم الاضلاع

  1. 1 Aris. Anim. II
2.1

توافىtawāfā

v. wfyto appear (together)
  1. Avic. An. vol. I 233, 68: et quaedam quae transmittant simulacra sua superficiei superiori, et concurrant omnia in simulacris secundum unum colorem

    Rahm. 128, 13: وبعضها يرسل شبحه إلى السطح الأعلى فتتوافى الأشباح بصبغ واحد

  2. Avic. An. vol. I 275, 55: videt ipsum visus cum ipsum sit in altera parte, et concurrunt simul eius duae apprehensiones

    Rahm. 156, 11: وهو فى جانب رآه البصر وهو فى جانب آخر فتوافى إدراكاه فى الجانبين معا

  3. Avic. Met. 7, 26: quamvis sensus inducat ut duae causae concurrant, sed licet concurrant , non minus tamen debet esse una causa alterius

    Marm. 5, 19: وليس إذا توافى شيئان، وجب أن يكون أحدهما سببا للآخر

  1. 2 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
2.2

موافاةmuwāfāt

n. wfy(simultaneous) appearance
  1. Avic. Met. 7, 26: quamvis sensus inducat ut duae causae concurrant

    Marm. 5, 19: وأما الحس فلا يؤدى إلا إلى الموافاة

  1. 1 Avic. Met.

فلا يؤدى إلا إلى الموافاة – inducat ut duae causae concurrantAvic. Met. 5 / 7

3.

إجماعiǧmāʿ

n. ǧmʿunanimous resolution (to act), decision
  1. Avic. Met. 327, 83: Cum enim in imaginatione vel in cogitatione rationali fuerit impressa forma aliqua, et mota fuerit virtus desiderativa ad concurrendum, statim serviet ei virtus movens quae est in membris

    Marm. 221, 3: فإذا ارتسم فى التخيل أو فى الفكر النطقى صورة ما، فتحركت القوة الشوقية إلى الإجماع

  1. 1 Avic. Met.
[ Van Riet 1967, 641–648. ]

فتحركت القوة الشوقية إلى الإجماع – et mota fuerit virtus desiderativa ad concurrendumAvic. Met. 221 / 327

4.

تراكمtarākama

v. rkmto accumulate
  1. Avic. An. vol. I 240, 77: sed fortassis concurrunt multae lineae ad unum punctum

    Rahm. 132, 17: بل ربما تراكمت خطوط منه على نقطة واحدة

  1. 1 Avic. An.
5.

مهرولmuharwil (+ ilā)

act. part. hrwlrunning (to converge) (geom.)
  1. Avic. An. vol. I 53, 48: Oportet ergo ut unitates et puncta concurrant sibi ad coniungendum undecumque fuerint

    Rahm. 24, 12: فيجب أن تكون الوحدات والنقطات مهرولة إلى الاجتماع من أى موضع كانت

  1. 1 Avic. An.

أن تكون الوحدات والنقطات مهرولة إلى الاجتماع – ut unitates et puncta concurrant sibi ad coniungendumAvic. An. 24 / vol. I 53

6.

صائرṣāʾir (+ ilā)

act. part. ṣyrgetting to
  1. Avic. An. vol. I 156, 55: Omne autem quod concurrit ad tangendum aliud

    Rahm. 82, 15: ولأن كل صائر إلى مماسة شىء

  1. 1 Avic. An.
7.

اتّفقittafaqa

v. wfqto agree, to be in conformity
  1. Avic. An. vol. I 258, 69: et comparatio horum trium non concurrit in unamquamque partem speculi

    Rahm. 144, 18: ولا يتفق نسبة الجميع من كل جزء من المرآة

  1. 1 Avic. An.
8.

تطابقtaṭābaqa

v. ṭbqto correspond with each other
  1. Avic. Met. 329, 29: Et, si contigerit ut concurrant principium propinquum, quod est virtus movens, et duo principia quae sunt post illam

    Marm. 222, 14: فإن اتفق أن يتطابق المبدأ الأقرب - وهو القوة المحركة - والمبدءان اللذان بعده

  1. 1 s.v. ṭābaqa Avic. Met.
9.

واقعwāqiʿ (+ min)

act. part. wqʿarising from
  1. Avic. Met. 524, 44: secundum figurationes quae ex eis concurrunt cum viribus terrenis et comparationibus quae sunt inter ea

    Marm. 359, 15: بحسب التشكيلات الواقعة منها مع القوى الأرضية والمناسبات بينها

  1. 1 Avic. Met.
10.

داعٍdāʿin (+ ilā)

act. part. dʿw / dʿymotivating s.th.
  1. Avic. Met. 330, 51: vel imaginatio cum more et habitu animali qui concurrit ad illam actionem sine meditatione

    Marm. 223, 9: أو التخيل مع خلق وملكة نفسانية داعية إلى ذلك الفعل بلا روية

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: