confirmare
أوجبawǧaba
v. wǧb – to make necessary; to entail necessarily-  Avic. An. vol. I 261, 12: quod nostra sententia approbata confirmat et non est argumentatio quae destruat Rahm. 146, 15: وكان صحة مذهبنا المبرهن عليه توجبه وكان لا برهان البتة ينقضه 
-  Avic. Gen. 44, 16: Opinio autem unius elementi confirmat alterationem in agendo et recipiendo operationem Qass. 112, 13: وأما مذهب من يرى أن عنصرًا واحدًا، يوجب الاستحالة بالفعل والانفعال 
-  Avic. Gen. 44, 17: et non confirmet generationem 
- 1 Avic. An.
- 2 Avic. Gen.
حقّقḥaqqaqa
v. ḥqq – to verify-  Anar. 36, 18: Cum enim probaverimus quod omnes tres anguli trianguli sunt equales duobus rectis, confirmabitur propositio, ergo fiet conclusio Arnz. 57, 11: نكون قد حقّقنا هذا الخبر فيصير نتيجة 
- 1 Anar.
تحقيقtaḥqīq
n. ḥqq – confirmation-  Anar. 15, 5: et hanc nostram dictionem confirmat illud quod dixit Euclides post hoc Arnz. 20, 3: وقد يدلّ على تحقيق قولنا ما قاله او قليدس فيه 
- 1 s.v. ḥaqqaqa Anar.
إثباتiṯbāt
n. ṯbt – evidence, confirmation-  Avic. Gen. 33, 00: istud ergo confirmat alterationem: ipsi tamen non tenent quod alteratio habet modum constantiae Qass. 104, 17: وهذا إثبات للاستحالة. وليس للاستحالة عندهم وجه إثبات 
- 1 Avic. Gen.
استثباتistiṯbāt
n. ṯbt – stabilising (n.)-  Aver. Ep. Parv. 202vb63: et bonitas sue actionis est in confirmando et bene ymaginando illam rem quam ymaginaverat Blum. 87, 7: وكانت جودة فعلها انما هى الاستثبات وجودة التصوير والاتقان للشىء الذى تصورها 
- 1 Aver. Ep. Parv.
جزمǧazama (+ ʿalā)
v. ǧzm – to impose, to attribute categorically-  Avic. Met. 494, 29: Et qui venit post eum confirmavit dictum eius; ipse vero qui scripsit hoc fuit homo confundens et perturbans rem Marm. 338, 16: فجزم عليه القول من تأخر عنه على أن كاتب ذلك الكلام شديد التذبذب والاضطراب 
- 1 Avic. Met.
أكّدakkada
v. ʾkd – to confirm-  Avic. An. vol. I 265, 80: Potest autem haec dictio confirmari Rahm. 149, 7: ويمكن أن يؤكد هذا القول 
- 1 Avic. An.
استثنىistaṯnā
v. ṯny – to select (and affirm a proposition in a syllogism) (log.)-  Aver. MC Gen. 164rb36: Leucippus vero confirmat precedens, quod est manifestum sensui, et concludit vacuum esse Eich. 67, 4: وأمّا لوقيس فإنّه استثنى ما هو ظاهر للحسّ وهو المقدّم فأنتج أن الخلاء موجود 
- 1 Aver. MC Gen.
اعترافًاiʿtirāfan
adv. acc. ʿrf – acknowledging (n.)-  Ibn Tum. 110a, 27: Non sufficio ad laudem tuam, sicut tu laudasti temetipsum. Per hoc igitur affirmat negationem et qualitatem, confirmans eum esse magnum et excelsum Goldz. 233, 8: لا احصى ثناء عليك انت كما اثنيت على نفسك تنبيها على نفي التشبيه والتكييف واعترافا للغني الحميد بالجلال والعظمة 
- 1 Ibn Tum.
احتجّiḥtaǧǧa (+ bi)
v. ḥǧǧ – to advance s.th. as an argument-  Albu. Intro. JS 142, 225: Et confirmaverunt sententiam suam per ignem qui videtur accendi in quibusdam corporibus, i.e. in ramis quorumdam frutectorum, aut qui fulget ex fulgore Lemay 246, 121: وإحتجّوا على ذلك بالنار الَّتي تجذب من قرع خشبتين او من البرق 
- 1 Albu. Intro. JS