constare

1.

ثبتṯabata

v. ṯbtto be established, to be certain
  1. Avic. An. vol. I 58, 27: sed in ceteris … hoc non constabit

    Rahm. 27, 18: وأما غيره … فإن ذلك لا يثبت لك فيه

  2. Avic. An. vol. II 155, 46: constat autem apud eos quod anima substantia est separata, ex syllogismis quos non est opus hic inducere

  3. Avic. Met. 33, 36: Qualis est ergo iste qui id quod est manifestum laborat facere notum per proprietatem quam adhuc opus est probari ut constet esse illius?

  4. Ibn Tum. 109a, 31: Constat igitur ex hoc quod cultura non confirmatur, nisi per fidem et puritatem

    Goldz. 230, 1: فثبت بهذا ان العبادة لا تصح الا بالايمان

  5. Ibn Tum. 112a, 9: et lunam scindit, miraculum est illius auctoris quem constat hec veraciter egisse

    Goldz. 238, 19: و[sc. ك]انشقاق القمر معجزة له ثبت صدقه

  1. 3 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
  3. 3 Ibn Tum.
2.

صحّṣaḥḥa

v. ṣḥḥto be correct, to be true
  1. Avic. An. vol. I 33, 7: quia iam constat quod in corporibus oportet esse in effectu principium dispositionum cognitarum et comparatarum ad vitam

  2. Avic. Met. 170, 70: postquam certum fuerit esse arcum circuli, constabit alium posse similiter fieri et tamdiu sic quosque circulus perficiatur

    Marm. 115, 5: وإذا صح وجود قوس دائرة صح أن يضعف إلى التمام

  3. Nico. Plan. §4: Quod si constet, gaudere quoque et tristari sentireque eas consequens erit

  4. Nico. Plan. §55: Et si constiterit quod planta habeat meliorationem super animal

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
  3. 3 Nico. Plan.
3.1

معلومmaʿlūm

pass. part. ʿlmknown
  1. Avic. An. vol. I 182, 72: Ponamus ergo lucidum consistere, et constat quia, cum exstiterit, stabit etiam cum eo lux

    Rahm. 97, 14: فلنفرض المضىء واقفا، ومعلوم أنه إذا كان واقفا وقف معه النور

  2. Avic. An. vol. II 91, 28: tunc constat quia essentia est divisibilis in intellecto

    Rahm. 215, 11: فمعلوم أن الذات منقسمة فى المعقول

  3. Avic. Met. 23, 26: Constat igitur quod, cum ita sit, non erit praedicta probatio circularis ullo modo

  4. Avic. Met. 25, 64: Constat tunc quod subiectum eius non erit separatum a natura in existentia

  1. 4 Avic. An.
  2. 4 Avic. Met.

فمعلوم أنّ – tunc constat quiaAvic. An. 215 / vol. II 91

3.2

عُلمʿulima

pass. v. ʿlmto become known
  1. Avic. Met. 4, 57: Constat autem quod omnis scientia habet subiectum suum proprium

    Marm. 3, 13: وقد عُلم أن لكل علم موضوعا يخصّه

  2. Ibn Tum. 112a, 27: Cumque defficerent, nec tale quid possent introducere, constat necessario

    Goldz. 239, 4: فلما عجزوا عن الاتيان بمثل ما أتى به علم بالضرورة صدقه

  1. 1 Avic. Met.
  2. 1 Ibn Tum.
4.1

بيّنbayyana

v. bynto be clear, to be evident; to explain
  1. Avic. An. vol. I 18, 8: Constat ergo quod essentia animae non est corpus

    Rahm. 5, 20: فبين أن ذات النفس ليست بجسم

  2. Avic. An. vol. I 78, 91: Sed constat quia vis humana ex seipsa non potest imprimi in materia

    Rahm. 39, 3: وأما القوة الإنسانية فسنبين من أمرها

  3. Avic. Met. 44, 29: Unde constat quod, si necesse esse per se haberet causam

  1. 6 also s.v. bayyin Avic. An.
  2. 1 s.v. bayyin Avic. Met.
4.2

بانbāna

v. bynto become evident
  1. Avic. An. vol. II 121, 53: iam autem constiterat quod effectus permanentiae illius sine dubio non est potentia permanentiae illius

    Rahm. 231, 17: وقد بان أن فعل أن يبقى منه لا محالة ليس هو قوة أن يبقى منه

  2. Avic. Met. 298, 41: Iam autem constitit quod sua necessitas possibilis est per aliud a se

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
4.3

تبيّنtabayyana

v. bynto be clear, to become clear
  1. Avic. An. vol. II 91, 32: Constat igitur quod forma impressa in materia corporali

  2. Avic. Met. 126, 45: Constat igitur quod haec accidentia sunt quia esse eorum non separantur a materia

    Marm. 86, 18: فقد تبين لك

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
4.4

بيّنbayyin

adj. bynclear, evident
  1. Avic. An. vol. II 121, 54: et hoc constat

    Rahm. 231, 18: وهذا بين

  2. Avic. Met. 280, 57: Constat scilicet quod omnis species discrepat ab aliis secum convenientibus in genere per differentiam

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.

وهذا بين – et hoc constatAvic. An. 231 / vol. II 121

5.1

ظاهرẓāhir

act. part. ẓhrobvious
  1. Avic. Met. 275, 68: non est forma, ideo quia constat quod pars est eorum

    Marm. 188, 1: أما الصورة فظاهر أنها جزء منها

  2. Avic. Met. 309, 74: Constat igitur ex hoc quod haec intentio, cum fuerit ipsum esse, impossibile erit illa aequari in eo ullo modo

  1. 2 Avic. Met.

فظاهر أنها – ideo quia constat quodAvic. Met. 188 / 275

5.2

من الظاهر البيّنmin al-ẓāhir al-bayyin

prep. phrase, pleonasm ẓhr bynit is obviously clear
  1. Avic. An. vol. I 124, 93: Constat autem quod in colore contrarietas est

    Rahm. 63, 17: من الظاهر البين أن اللون فيه مضادة

  1. 1 Avic. An.

من الظاهر البين – Constat autemAvic. An. 63 / vol. I 124

5.3

ظهرẓahara

v. ẓhrto become manifest
  1. Avic. Met. 26, 90: constat enim quod subiectum eius non est numerus omnimodo

    Marm. 18, 10: هو أنه سيظهر لك أن موضوعه ليس هو العدد من كل وجه

  1. 1 Avic. Met.
6.1

قامqāma

v. qwmto subsist
  1. Avic. Met. 362, 84: Miror autem de sententia Pythagorae qui tenuit numerum componi ex unitate et substantia, eo quod unitas non constat per se

    Marm. 246, 8: والعجب من طائفة فيثا غوريّة ترى أن العدد يتألف من وحدة وجوهر، إذ الوحدة لا تقوم وحدها

  1. 1 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 591. ]
6.2

تقوّمtaqawwama

v. qwmto come to a standstill
  1. Aris. Phys. VII 46, 15 (247b24): tunc enim fit homo sapiens et intelligens cum anima quiescit et constat

    Bad. 763, 1: وذلك أن الإنسان إنما يصير عالمًا فهما بأن النفس منه تسكن وتتقوم

  1. 1 Aris. Phys. VII
6.3

قام مقامqāma maqām (+ genit.)

verb. phrase qwm qwmto take the place of
  1. Albu. Intro. JS 46, 1663: quia narratio vera ex aliqua rerum multis vicibus in diversis temporibus et manifeste significationes super eas constant pro aspectu

    Lemay 41, 954: لأنَّ الأخبار الصادقة عن شيء من الأشياء مرَّةً بعدَ مرَّةٍ في أوقات مختلفة والدلالات الواضحة عليه تقوم مقام المُعاينة

  1. 1 s.v. taqawwama maqam Albu. Intro. JS
7.

عرفʿarafa

v. ʿrfto come to know
  1. Avic. An. vol. II 158, 99: quod constat ex praedicts

    Rahm. 253, 5: وقد عرفت هذا فى ما سلف لك

  1. 1 Avic. An.
8.

تميّزtamayyaza

v. myzto be differentiated
  1. Avic. Met. 452, 58: nec constat suum esse ab eo potius esse quam suum non esse

    Marm. 310, 15: ولم يتميز، ولم يترجح وجوده عن لا وجوده

  1. 1 Avic. Met.
9.

وجبwaǧaba

v. wǧbto be necessary
  1. Avic. An. vol. I 125, 4: et constat quod sensus non sentit figuram nudam, nisi sentiat aliud cum ea

    Rahm. 64, 6: وجب أن يُحَسّ شكل مجرد من غير أن يُحَسّ معه شىء آخر

  1. 1 Avic. An.
10.

ليتَ شعريlayta šiʿrī

exclamatory expression lyt šʿrI wish I knew …!
  1. Nico. Plan. §2: Constaret enim utrum habeant necne plantae animam et virtutem desiderii dolorisque et delectationis discretivam

    Dross.: ليت شعرى للنبات نفس وقواها كالقوة المشتهية والقوة المميزة للغم واللذة

  1. 1 Nico. Plan.

ليت شعرى للنبات نفس – Constaret enim utrum habeant necne plantae animamNico. Plan. §2

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: