contradictorius
متناقضmutanāqiḍ
act. part. nqḍ – contradictory, mutually contradicting-
Aver. MC Int. diff. II, 22, 27: Et ille [ sc. opposite ] quarum uni coniungitur clausura universalis et alii particularis, nominantur contradictorie
Butt. 71, 15: وأما [sc. المتقابلات] التى يقرن بأحدهما سور كلى وبالآخر سور جزئى، فتسمى المتناقضة
-
Aver. MC Int. diff. IV, 103, 172: Sed credulitates contrarie quidem sunt in oppositis secundum affirmationem et negationem et ex illis in contradictoriis et contrariis in materia necessaria
Butt. 124, 10: بل الاعتقادات المتضادة إنما هى فى المتقابلات بالإيجاب والسلب ومن تلك فى المتناقضة وفى المتضادة فى المادة الضرورية
- 14 Aver. MC Int.
نقيضnaqīḍ
n. nqḍ – contradictory (n.)-
Aver. MC Int. diff. III, 81, 120: scilicet quod contradictoria ipsorum sequuntur contradictoriam [ sic ] , id est affirmativa in eis sequitur negativam
Butt. 110, 8: أعنى أن النقيض منها يلزم النقيض، أى الموجب فيها يلزم السالب
-
Aver. MC Int. diff. III, 87, 221: Et illud est quia, si non sequitur ipsum, ergo eius contradictorium
- 12 Aver. MC Int.
مناقضmunāqiḍ
act. part. nqḍ – contradictory-
Aver. MC Int. diff. II*, 59, 229: voluerit concludere neganti aliquid contradictorium
Butt. 94, 12: إذا أراد أن ينتج عن السالب شيئا مناقضا
-
Aver. MC Int. diff. IV, 103, 169: neque dictio contradictoria dictioni
- 2 Aver. MC Int.