contradictorius

1.1

متناقضmutanāqiḍ

act. part. nqḍcontradictory, mutually contradicting
  1. Aver. MC Int. diff. II, 22, 27: Et ille [ sc. opposite ] quarum uni coniungitur clausura universalis et alii particularis, nominantur contradictorie

    Butt. 71, 15: وأما [sc. المتقابلات] التى يقرن بأحدهما سور كلى وبالآخر سور جزئى، فتسمى المتناقضة

  2. Aver. MC Int. diff. IV, 103, 172: Sed credulitates contrarie quidem sunt in oppositis secundum affirmationem et negationem et ex illis in contradictoriis et contrariis in materia necessaria

    Butt. 124, 10: بل الاعتقادات المتضادة إنما هى فى المتقابلات بالإيجاب والسلب ومن تلك فى المتناقضة وفى المتضادة فى المادة الضرورية

  1. 14 Aver. MC Int.
1.2

نقيضnaqīḍ

n. nqḍcontradictory (n.)
  1. Aver. MC Int. diff. III, 81, 120: scilicet quod contradictoria ipsorum sequuntur contradictoriam [ sic ] , id est affirmativa in eis sequitur negativam

    Butt. 110, 8: أعنى أن النقيض منها يلزم النقيض، أى الموجب فيها يلزم السالب

  2. Aver. MC Int. diff. III, 87, 221: Et illud est quia, si non sequitur ipsum, ergo eius contradictorium

  1. 12 Aver. MC Int.
1.3

مناقضmunāqiḍ

act. part. nqḍcontradictory
  1. Aver. MC Int. diff. II*, 59, 229: voluerit concludere neganti aliquid contradictorium

    Butt. 94, 12: إذا أراد أن ينتج عن السالب شيئا مناقضا

  2. Aver. MC Int. diff. IV, 103, 169: neque dictio contradictoria dictioni

  1. 2 Aver. MC Int.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: