copulare

1.

وصلwaṣala (+ bayna)

v. wṣlto connect, to join (two things) (geom.)
  1. Alhaz. Opt. 77, 20: et linea quae copulat punctum coniunctionis cum puncto declinante

    Sabra III 6a, 21: والخط الذي يصل بين نقطة الالتقاء وبين النقطة المائلة

  2. Alhaz. Opt. 78, 47: et positio duarum harum linearum apud lineam copulantem duo centra duorum foraminum

  1. 2 Alhaz. Opt.
2.

ربطrabaṭa

v. rbṭto connect
  1. Aver. MC Int. diff. I, 16, 201: Et oratio composita erit una copula que copulat ipsam

    Butt. 67, 10: والقول المركب يكون واحدا برباط يربطه

  1. 1 Aver. MC Int.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: