corrigere
أدّبaddaba
v. ʾdb – to punish-
Avic. Met. 551, 92: Si autem aliqui fuerint inter eos qui in aliquo a lege discordent, prius corrigantur ut resipiscant; quod si facere noluerint, occidantur
Marm. 376, 19: فحينئذ يجب أن يؤدب هؤلاء أيضا ويجاهدوا
- 1 Avic. Met.
تأديبtaʾdīb
n. ʾdb – disciplinary action, sanction-
Avic. Met. 551, 98: non infligatur ei a Deo magna poena, sed corrigatur
Marm. 377, 9: فيجب أن يكون فيه تأديب لا يبلغ به المفروضات
- 1 Avic. Met.
تداركtadāraka
v. drk – to correct-
Avic. Gen. 143, 27: et actio quae est fortis ultra modum non corrigetur dato quod misceatur ei contrarium
Qass. 193, 13: والتأثير شديد الإفراط لا يتدارك بالضد المخالط
- 1 Avic. Gen.
هيّأhayyaʾa
v. hyʾ – to arrange, to form-
Aris. Anim. III 761a7: quae dicuntur matres, et ipsae praeparant prius domos in quibus manent et corrigunt ipsas
Brug.: الذى يسمى أمهات وهى تجبل وتهيّئ اوّلا البيوت التى تأوى فيها
- 1 s.v. tahayyaʾa Aris. Anim. III