coxa
فخذfaḫiḏ (pl. afḫāḏ)
n. fḫḏ – thigh (anat.) (also in star descriptions)-
Albu. Coni. tr. I, li. 361, version c, see fn. 24: Et si fuerit in .6., erit in cruribus vel coxis eorum et in pedibus eorum sinistris
-
Albu. Coni. tr. V, li. 153: dolores coxarum
-
Ptol. Almag. no. 19, Baily 27: Sequens earum et est ea que est super coxam sinistram posteriorem
-
Ptol. Almag. no. 631, Baily 979: Septentrionalis duarum que sunt apud originem coxe
-
Aris. Anim. II 688a33: Animalia vero paucorum filiorum habent soleas, et si habeant ista cornua, habent mamillas prope coxas, et non habent nisi duas mamillas tantum
-
Aris. Anim. II 695a1: Et omnes aves habent ancas, quamvis multi homines opinentur quod non habeant ancas sed coxas tantum
Kruk: وإن كان كثير من الناس لا يظن ان له وركين بل فخذين فقط
-
Aris. Anim. III 774a35: Et significatio super hoc est multitudo pilorum, et maxime in parte inferiori pedum et in parte coxarum
- 2 Albu. Coni.
- 23 also s.v. inferior Ptol. Almag.
- 12 Aris. Anim. II
- 1 Aris. Anim. III
ساقsāq
n. swq – shank (anat.) (in star description)-
Ptol. Almag. no. 443, Baily 649: Declivior duarum que sunt in coxa sinistra ad meridiem
Kuni.: أميل الاثنين اللذين فى الساق اليسرى إلى الجنوب
- 1 Ptol. Almag.
coxa instead of the more fitting crus probably is a mistake of the Latin manuscript tradition. Kunitzsch 1974, no. 443.