curvum
منحنٍmunḥanin
nominalized act. part. ḥnw / ḥny – curved, bent (n.)-
Avic. An. vol. I 56, 98: sicut est regula recta per quam deprehendimus rectum et curvum simul
Rahm. 26, 13: كالمسطرة المستقيمة يعرف بها المستقيم والمنحنى جميعا
-
Avic. Met. 143, 75: et sub privatione posuerunt … curvum
-
Avic. Met. 172, 6: Cum igitur certificatur circulus, certificabitur curvum
- 1 s.v. maḥnā Avic. An.
- 3 Avic. Met.