debitus

1.1

واجبwāǧib

act. part. wǧbnecessary
  1. Avic. Met. 329, 21: Haec autem sunt principia motus animalis, ex quibus quaedam sunt debita per se necessario, et quaedam sunt non debita necessario per se

    Marm. 222, 9: فإذن ههنا مبادئ للحركات النفسانية. منها واجبة بأعيانها ضرورة، ومنها غير واجبة بأعيانها ضرورة

  2. Avic. Met. 329, 22: Debita vero necessario sunt virtutes moventes quae sunt in membris et virtutes desiderativae

  1. 3 s.v. debitum Avic. Met.
1.2

بالوجوبbi-l-wuǧūb

prep. phrase wǧbby necessity
  1. Avic. Met. 198, 73: Cum enim comes eius fuerit illa voluntas, … fit sine dubio in effectu principium debitae actionis

    Marm. 133, 17: فتكون إذا اقترن بها تلك الإرادة … صارت لا محالة مبدأ للفعل بالوجوب

  1. 1 Avic. Met.

صارت … مبدأ للفعل بالوجوب – fit … principium debitae actionisAvic. Met. 133 / 198

1.3

موجبmūǧib

act. part. wǧbnecessitating
  1. Albu. Coni. tr. I, li. 56: Victorie enim et attractiones ducentes ad bella et necessitates sunt debite nexui harum rerum trium

    Yama.: تكون … المغالبات والمخارجات المحوجة إلى الحروب والاضطرارات الموجبة لانتظام هذه الحالات الثلاثة

  1. 1 Albu. Coni.
2.1

مقتضًىmuqtaḍan

pass. part. qḍyrequired
  1. Avic. An. vol. I 94, 10: faciem scilicet deorsum ad corpus, quam oportet nullatenus recipere aliquam affectionem generis debiti naturae corporis

    Rahm. 47, 15: ويجب أن يكون هذا الوجه غير قابل البتة أثرا من جنس مقتضى طبيعة البدن

  1. 1 Avic. An.
2.2

اقتضىiqtaḍā

v. qḍyto require
  1. Avic. Gen. 46, 54: quod figurae istorum corporum et quantitates eorum sunt res eis debitae per naturam eorum, vel sunt res eis debitae non per naturam eorum, sed quod advenit eis ab extra

    Qass. 114, 8: إن أشكال هذه الأجرام ومقاديرها أمور لا تقتضيها طبيعتها؛ بل تعرض لها من خارج

  1. 1 s.v. debere Avic. Gen.

أمور لا تقتضيها طبيعتها – vel sunt res eis debitae non per naturam eorumAvic. Gen. 114 / 46

3.

الذي يستحقّهallaḏī yastaḥiqquhū

rel. clause ḥqqwhich it deserves
  1. Avic. An. vol. I 265, 85: cum certe propius fuerit, videbitur eius mensura maior quam mensura debita suae elongationi

    Rahm. 149, 10: لأنه بالحقيقة قريب رؤى له مقدار أعظم من المقدار الذى يستحقه ببعده

  1. 1 s.v. istaḥaqqa Avic. An.
4.

مناسبmunāsib

act. part. nsbappropriately related
  1. Avic. Met. 287, 11: Erit ergo etiam cum materia, sicut digitus qui non est pars debita corpori absolute, sed corpori quod fit animal vel homo

    Marm. 191, 9: وذلك النوع فيكون أيضا مع المادة مثلما أن الأصبع ليس جزئا مناسبا للجسم، بل للجسم الذى صار حيوانا أو انسانا

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: