declinans

1.1

مائلmāʾil

(nominalized) act. part. mylinclining, inclined, bent; declined (gram.)
  1. Albu. Intro. JS 278, 211: Cumque fuerint ab ea secundum quantitatem horum graduum, mutabuntur in esse xiii declinantes ad occasum

  2. Albu. Coni. tr. I, li. 372: et erit qualitas coloris eorum declinans ad nigredinem et viriditatem

  3. Aris. Anim. II 663a14: Vacca vero agrestis habet cornua incurvata declinantia ad invicem

  4. Aris. Anim. II 683b1: Quoniam necessaria est flexio in pedibus declinans ad interius, et pedes anteriores non possunt esse talis dispositionis

  5. Aver. Ep. Parv. 202vb38: oportet interpretantem … ut semper sit cogitans et mundus non declinans ad mores brute anime

  6. Aver. MC Int. diff. I, 7, 81: quod cum additur nominibus declinatis, que nominantur declinantia, «fuit» aut «erit» aut «est nunc» …, non erit verum neque falsum

    Butt. 61, 3: أنه إذا أضيف إلى الأسماء المصرفة - وهى التى تسمى المائلة أيضا مثل كان أو يكون أو هو الآن … - لم يصدق ولم يكذب

  7. Alhaz. Opt. 9, 21: et erunt lineae super quas obliquabatur lux in secundo corpore, etiam declinantes super superficiem secundi corporis

    Sabra I 87b, 23: وتكون الخطوط التي ينعطف عليها الضوء في الجسم الثاني أيضا مائلة على سطح الجسم الثاني

  8. Alhaz. Opt. 83, 31: et radii exeuntes ad ipsam a reliquo visu erunt declinantes a reliquo axe

    Sabra III 22b, 21: والشعاعات الخارجة إليه من البصر الآخر تكون مائلة عن السهم الآخر

  9. Avic. Gen. 115, 86: quando aliquid ex eo voluerit inclinari ad ascendendum, detinetur ab alio declinante deorsum, et ex hoc provenit motus circularis et fervor

    Qass. 170, 2: فكلما مال شىء منه إلى التصعد حبسه المائل إلى التحدر، فيحدث من ذلك حركة دوران وغليان fa-kullamā māla šayʾun minhu ilā l-taṣaʿʿudi ḥabasahū l-māʾilu ilā l-taḥadduri fa-yaḥduṯu min ḏālika ḥarakatu dawarānin wa-ġalayānin

  1. 1 Albu. Intro. JS
  2. 1 Albu. Coni.
  3. 2 Aris. Anim. II
  4. 1 Aver. Ep. Parv.
  5. 1 Aver. MC Int.
  6. 4 Alhaz. Opt.
  7. 1 Avic. Gen.
[ The grammatical sense of the Arabic term is not documented in Lisān, Freytag, Lane, Dozy and Wehr. ]
1.2

مالmāla

v. (in rel. clause) myl(+ ilā) to incline towards, to tend to; (+ ʿan) to deviate from
  1. Aris. Anim. III 745a26: Et hoc manifestum est ex declinantibus [ sc. dentibus ] a suis locis

    Brug.: وذلك بيّن من الاسنان التى تميل عن مواضعها

  2. Aris. Anim. III 772b27: Accidentia autem quae accidunt quibusdam filiis, quod habeant membrum maris et feminae simul, erit etiam ex superfluitate seminis declinantis ad illam partem

    Brug.: فاما الاعراض التى تعرض لبعض الاولاد ويكون للولد الواحد عضو ذكر وعضو انثى معا فهى تكون ابدا من فضلة زرع تميل الى تلك الناحية

  3. Avic. Gen. 135, 69: non tamen est utile dicere quod nebula est aer refrigeratus, deorsum declinans, absque deperditione suae formae essentialis

    Qass. 185, 15: فلا يبعد أن يقال إن الضباب هواء قد برد ومال إلى أسفل ولم تبطل صورته الذاتية

  1. 2 Aris. Anim. III
  2. 1 s.v. declinare Avic. Gen.
2.

زائلzāʾil (+ ʿan)

act. part. zwldeviating from
  1. Aris. Anim. III 773a21: Et forte parietur filius cuius via virgae a qua exit urina erit declinans ab orificio virgae

    Brug.: وربما ولد من الذكورة من له سبيل الذكورة وخروج الفضلة من المثانة زائل عن فم الذكر

  1. 1 Aris. Anim. III

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: