depravare
أساءasāʾa
v. swʾ – to harm (trans.)-
Albu. Coni. tr. V, li. 1001: et exibit rex per seipsum et comburet civitates, et depravabit hominibus conventionem et interficient se religiosi adinvicem
Yama.: ويخرج ملك من تلقاء نفسه فيحرّق المدن وتسيء* المعاملة للناس ويقاتل النسّاك بعضهم بعضا [ * sic, probably correct: يسيء ]
- 1 Albu. Coni.