descendere

1.1

نزلnazala

v. nzlto descend, to fall, to move down, to run down (of fluids)
  1. Avic. An. vol. I 181, 53: quia enim accidit [ sc. radius ] ab alto, putatur descendere

  2. Avic. Met. 529, 43: cum enim resolveris omnia, profecto reducentur ad principia quorum necessitas descendit a Deo

    Marm. 363, 1: فإذا حللت الأمور كلها استندت إلى مبادئ إيجابها، تنزل من عند الله تعالى

  3. Nico. Plan. §178: Et hoc est quia nix descendit similis fumo

  4. Aris. Anim. II 658b16: supercilia vero ut prohibeant humiditates quae descendunt a capite ad frontem

  5. Aris. Anim. II 675b14: Et quando cibus descendet et fuerit in loco amplo

  6. Aris. Anim. III 719a3: et cum pervenit tempus partus descendunt ova ad partem inferiorem apud iuncturas

    Brug.: فاذا بلغ ذلك الوقت نزل البيض الى الناحية السفلى عند المفاصل

  7. Aris. Anim. III 720a3: et quando modicum creverint [ sc. ova ] descendent ad partem inferiorem

  8. Avic. Gen. 26, 39: motus naturales elementorum necessario faciunt separationem et elongationem unius partis ad aliam, ita quod terra descendit et ignis ascendit

  9. Avic. Gen. 117, 26: propterea quod a nova forma substantiali emanat contrarium formae substantialis corruptae, sicut est de aere, quando convertitur ad aquam, et descendit

  10. Avic. Qual. 11, 65: non transcendit terminum maris, sed descendit pluvia salsa valde cito

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
  3. 1 Nico. Plan.
  4. 2 Aris. Anim. II
  5. 2 Aris. Anim. III
  6. 2 Avic. Gen.
  7. 1 Avic. Qual.
1.2

نزولnuzūl

n. nzldescending, falling (n.)
  1. Avic. An. vol. I 181, 55: hoc autem non est descendere: non enim videtur [ sc. radius ] aliquo modo in via nec eget tempore sensibili

  2. Ibn Tum. 109b, 11: probabile autem est quod contingit [esse vel] non esse, sicut pluviam descendere

    Goldz. 230, 10: والجائز ما يمكن ان يكون ويمكن ان لا يكون كنزول المطر

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 s.v. nazala Ibn Tum.
1.3

تنزّلtanazzala (+ ʿalā)

v. nzlto descend on, to come down to
  1. Ps.-Aris. Caus. ch. VII §76: tunc procul dubio bonitates quae descendunt super intelligentiam a causa prima, sunt in ea intellectibiles

    Bad. 11, 4: فلا محالة إذن أن الفضائل التى تتنزّل على العقل من العلة الأولى تكون فيه عقلية

  2. Ps.-Aris. Caus. ch. XV §137: deinde descendunt [ sc. reliquae bonitates ] super reliqua causata intellectibilia et corporea mediante intelligentia

  1. Ps.-Aris. Caus.
1.4

نازلnāzil

act. part. nzlfalling upon; descending, revealed
  1. Avic. Met. 528, 30: et crede quod dicitur de divinis flagellis quae descendunt super civitates flagitiosorum et super homines iniuriosos

    Marm. 362, 12: وصدق بما يحكى من العقوبات الإلهية النازلة على مدن فاسدة، وأشخاص ظالمة

  2. Avic. Met. 550, 90: nisi tempus fecerit debere non esse aliam legem nisi illam quae descendit

    Marm. 376, 13: إلا أن يكون الوقت يوجب التصريح بأن لا سنة غير السنة النازلة

  1. 2 Avic. Met.
1.5

كان نازلًاkāna nāzilan

verb. phrase kwn nzlto be descending, to descend
  1. Aris. Anim. III 739a31: quando locus fuerit aptus ad motum et matrix descendit ad inferius

    Brug.: اذا كان المكان هائجا والرحم نازلا الى الناحية السفلى

  1. 1 Aris. Anim. III
1.6

أنزلanzala

v. nzlto cause to descend
  1. Ibn Tum. 109c, 38: In creatione celorum et terre, noctis et diei, … et in pluviis que de celo descendunt … intelligentes mirantur

    Goldz. 231, 19: فى خلق السماوات والارض … وما انزل الله من السماء من ماء … لآيات لقوم يعقلون

  1. 1 s.v. nazala Ibn Tum.
1.7

منزلmunzal (+ ʿalā)

pass. part. nzlsent down upon (from God)
  1. Avic. Met. 533, 27: ita ut vulgus assuescat eis quae descendunt super linguam eius a Deo et angelis eius, audiendo et oboediendo

    Marm. 365, 17: حتى يتلقى الجمهور رسمه المنزل على لسانه من الإله والملائكة بالسمع والطاعة

  1. 1 s.v. rasmuhu l-munzal Avic. Met.
2.1

انحدرinḥadara

v. ḥdrto descend; to sink, to sink down (astr.)
  1. Albu. Intro. JS 98, 424: Et rursum si descenderet [ sc. Sol ] ad circulum Lune, destruerentur etiam

  2. Albu. Intro. JS 107, 755: Cum autem descenderit Luna ex medio celi, revertitur aqua per naturam suam ad locum suum

  3. Anar. 14, 26: quia eius descensus est ac si naturaliter ad centrum descendere vellet

  4. Avic. An. vol. I 180, 44: quod radius sine dubio descendit a parte solis et advenit ex parte ignis

    Rahm. 96, 15: إن الشعاع لا محالة ينحدر من عند الشمس ويتجه من عند النار

  5. Avic. An. vol. I 180, 51: Hoc enim quod dicimus radium descendere aut exire aut intrare, nomina sunt transsumptiva

  6. Avic. Met. 172, 98: igitur necesse erit alto urgere inferius ut descendat

  7. Avic. Met. 520, 80: Forma enim quae videtur in somnis vel quae sentitur in vigilia, sicut tu nosti, non est nisi descripta in anima, sed una earum incipit ab interiori et descendit ad illud

  8. Avic. Gen. 66, 38: sicut descendit <aqua> quando stat secundum naturam suam

    Qass. 130, 6: كما ينحدر [sc. الماء] إذا كان على طبيعته

  9. Avic. Gen. 135, 77: et forte accidit quod infrigidetur ex igne quod descendit a suo termino ad terminum aeris

  1. 2 Albu. Intro. JS
  2. 1 Anar.
  3. 2 Avic. An.
  4. 2 Avic. Met.
  5. 3 Avic. Gen.
2.2

انحدارinḥidār

n. ḥdrdescent
  1. Avic. An. vol. I 181, 57: Et necesse est ut aut probatio indicet quod descendit [ sc. radius ] … aut sensus indicet hoc eis cui innituntur

    Rahm. 97, 3: فلا يخلوا إما أن يكون البرهان دل على انحداره [sc. الشعاع] … وإما أن يكون الحسّ هو الدال عليه

  1. 1 Avic. An.

إما أن يكون البرهان دل على انحداره [sc. الشعاع] – ut aut probatio indicet quod descendit [ sc. radius ] Avic. An. 97 / vol. I 181

3.1

هابطhābiṭ

act. part. hbṭdescending (astrol.); falling
  1. Albu. Abbr. ch. 3 §16: Que autem in diverso fit, alia cum unus [ sc. planeta ] in shemeli ascendit, alter in shemeli descendit

    Yama.: وإن كان من مقابلة فهو أن يكون أحدهما [sc. الكوكبين] في استقبال صاحبه وأحدهما شمالي صاعد والآخر شمالي هابط

  2. Albu. Abbr. ch. 4 §11: in servitutis signo esse; <in genubi descendere;> non inesse alterutri vel firmo vel eius proximo

  3. Anar. 14, 20: quia res graves que descendunt a superioribus ad inferiora, naturaliter habent pervenire ad centrum totius

    Arnz. 19, 1: و〈لمّا〉 للاثقال الهابطة إلى السفل أنّ قصدها نحو مركز الكلّ

  1. 3 Albu. Abbr.
  2. 1 s.v. habaṭa Anar.

والآخر شمالي هابط – alter in shemeli descenditAlbu. Abbr. ch. 3 §16

3.2

هبطhabaṭa

v. hbṭto descend
  1. Avic. Met. 494, 16: Deinde non cogitaverunt quare pars illius materiae debuit descendere ad centrum

    Marm. 338, 8: ثم لا يفكرون أنه لم وجب لبعض تلك المادة أن يهبط إلى المركز

  1. 1 Avic. Met.
3.3

هبوطhubūṭ

n. hbṭsinking, descending (n.)
  1. Avic. Gen. 135, 76: Ignis autem et aer non recipiunt a frigiditate unde sint frigidiores <quam> aquae, ad hoc ut eorum penetratio in aere appareret descendendo

    Qass. 186, 2: ولعل الهواء والنار ليسا يقبلان من البرد ما يصيران به أبرد من الماء، حتى يريا نافذين فى الماء هبوطا

  1. 1 Avic. Gen.
3.4

إهباطihbāṭ

n. hbṭlowering, causing to descend (n.)
  1. Avic. Gen. 108, 93: Frigiditas autem non operatur oppositum istius, ita quod descendat super ignem

    Qass. 163, 17: ثم البرد لا يفعل ضد ذلك فى إهباط النار

  1. 1 Avic. Gen.
3.5

مهبطmuhbiṭ

act. part. hbṭcausing to sink
  1. Avic. Gen. 68, 71: quando consideraverimus inclinationem quae provenit versus inferius in descendendo, dicetur ponderositas

    Qass. 131, 9: فإنها [sc. الطبيعة] إذا اعتبر ما صدر عنها من الميل المهبط سميت ثقلا

  1. 1 Avic. Gen.

إذا اعتبر ما صدر عنها من الميل المهبط – quando consideraverimus inclinationem quae provenit versus inferius in descendendoAvic. Gen. 131 / 68

4.

انحطّinḥaṭṭa

v. ḥṭṭto decline (astr.); to become degraded
  1. Albu. Intro. JS 103, 633: Cumque descenderit Luna ex medio celi eius, recedit aqua et revertitur ad mare

  2. Albu. Intro. JS 189, 496: cumque fuerit [ sc. Sol ] in Libra, minuitur dies a nocte ac descendit in meridie

    Lemay 318, 275: وإذا صارت [sc. الشمس] في الميزان، نقص النهار عن الليل وانحَطَّت إلى الجنوب

  3. Avic. Met. 522, 8: Postquam autem esse coepit a primo, tunc quicquid consequitur aliud est inferius in ordine suo priore nec cessat descendere per gradus

    Marm. 358, 8: فالوجود إذا ابتدأ من عند الأول لم يزل كل تال منه أدون مرتبة من الأول، ولا يزال ينحط درجات

  1. 2 Albu. Intro. JS
  2. 1 Avic. Met.
5.

رسبrasaba

v. rsbto sink to the bottom, to descend
  1. Aris. Anim. III 747a6: ipsum [ sc. sperma ] ergo descendit et non natat super aquam

    Brug.: فهو [sc. الزرع] يرسب فى الماء ولا يطفو على وجهه

  2. Avic. Gen. 72, 46: et esset possibile ut invenirentur aliquae carnes inter alias carnes quae, de sui natura, secundum sui totalitatem ascenderent in vaporem, vel quod totum descenderet et non evaporaret

    Qass. 135, 3: وكان يمكن أن يوجد من اللحوم لحم من نوعه يقطر كله، أو يرسب كله، ولا يقطر

  1. 1 Aris. Anim. III
  2. 1 Avic. Gen.
6.

تطامنtaṭāmana

v. ṭmnto sink, to be depressed
  1. Avic. Qual. 66, 41: sed descendit et deprimitur pars eius [ sc. illius quod malleatur ] respondendo impellenti, non per aliquid quod exivit extra eum

    Qass. 246, 2: وإنما يتطامن جزء منه [sc. المنطرق] مجيبا للدافع، لا بخروج شىء منه

  1. 1 s.v. deprimi Avic. Qual.
7.

انخفاضinḫifāḍ

n. ḫfḍsinking (of the sun) (n.)
  1. Albu. Intro. JS 190, 541: et quod Libra et Capricornus sint inproficientia et imminuta in quibus minuitur dies et descendit Sol a nobis

    Lemay 319, 300: وأنّ الميزان والجدي هما المدبران الناقصان لنقصان النهار فيهما وانخفاض الشمس عنَّا

  1. 1 Albu. Intro. JS
8.

ميلmayl

n. mylinclination (astr.)
  1. Alpet. ch. 4 §3: tunc videmus ut magis quod movetur [ sc. elementum aeris ] per motum celi, et magis in ascensu Solis; et quando descendit a meridie et quando est in occasu

    Gold. 17r, 9: فانَّا نشاهده على الأكثر يتحرك [sc. الهواء] بحركة السمّاء ولا سيما عند طلوع الشمس وعند ميلها بعد الزوال وعند الغروب

  1. 1 s.v. zawāl Alpet.

وعند ميلها [sc. الشمس] بعد الزوال – et quando descendit [ sc. Sol ] a meridieAlpet. 17r / ch. 4 §3

9.

رشحrašaḥa

v. ršḥto percolate (intr.)
  1. Nico. Plan. §192: Et postea fiet quod est in fundo auripigmenti, quod descendit ex faece aeris

    Dross.: ثم يتولد ماء فى أسفل الزرنيخ ما رشح من ثقل الهواء

  1. 1 Nico. Plan.
10.

فاضfāḍa

v. fyḍto emanate (intr.)
  1. Avic. Met. 206, 13: quamvis descendat a separato vel per eius adiutorium, vel quia est primum eius principium in ipso

    Marm. 138, 7: وأيضا إن كان قد يفيض من المفارق وبمعاونته أو لكونه المبدأ الأول فيه

  1. 1 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 544. ]
11.

انصبّinṣabba

v. ṣbbto flow
  1. Albu. Intro. JS 106, 733: et non apparet in eis quod descendit in eis ex fluminibus, neque quod exit ex eis

    Lemay 170, 399: ولا يتبيَّنَ فيها ما ينصبّ فيه من الأودية والأنهار ولا ما يخرج منها

  1. 1 Albu. Intro. JS
12.

رجعraǧaʿa

v. rǧʿto return (intr.)
  1. Nico. Plan. §148: similiter quoque in animali et planta superfluitates ascendunt ab inferioribus ad superiora et descendunt a superioribus ad inferiora in actionibus suis

    Dross.: وكذلك الفضول فى الحيوان والنبات ترجع من العلو الى أسفل وتصعد من أسفل الى العلو فى الافاعيل

  1. 1 Nico. Plan.
13.

صارṣāra (+ ilā)

v. ṣyrto arrive at
  1. Aris. Anim. III 720a21: ubi sunt ova … et cum prolongatur tempus, descendunt ad partem inferiorem super ventrem

    Brug.: حيث يكون البيض … واذا تقدّم الزمان صار الى الناحية السفلى على البطن

  1. 1 Aris. Anim. III
14.

انفصلinfaṣala

v. fṣlto be separated, to be discharged
  1. Avic. An. vol. I 215, 62: ideo videtur homini in tenebris quod lumen descendit ab oculo suo

    Rahm. 117, 4: ما يرى الإنسان فى حال الظلمة أن نورا قد انفصل من عينيه

  1. 1 Avic. An.
15.

نُفذnufiḏa (+ bi)

pass. v. nfḏto be penetrated by
  1. Avic. Gen. 67, 57: cum sit certum quod descendet [ sc. aqua ] cum amotum fuerit impediens per declinationem quae innovatur ei

    Qass. 131, 1: وقد صحّ أنه [sc. الماء] ينفذ، بعد مفارقة الراج، بميل يحدث فيه

  1. 1 s.v. nafaḏa Avic. Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: