deservire
خدمḫadama
v. ḫdm – to serve-
Avic. An. vol. I 99, 82: Deinde intellectui in effectu deservit intellectus in habitu
Rahm. 50, 15: ثم العقل بالفعل يخدمه العقل بالملكة
-
Avic. An. vol. II 98, 31: quod habet ex hoc quod intellectus iuvatur imaginatione operante instrumento deficienti et non deservit intellectui
- 8 Avic. An.
خادمḫādim
act. part. ḫdm – serving-
Avic. An. vol. I 271, 84: et virtus imaginationis deservit virtuti aestimationis, reddens ei quod est in imaginativa
Rahm. 153, 14: والقوة المتخيلة خادمة للوهمية مؤدية ما فى الخيال إليها
- 1 Avic. An.
القوة المتخيلة خادمة للوهمية – virtus imaginationis deservit virtuti aestimationisAvic. An. 153 / vol. I 271