despectus (n.)
ذلّḏull
n. ḏll – ignominy, humiliation-
Albu. Intro. JS 148, 443: Quicquid vero fuerit ex corruptione seu confusione editionis vel compositionis … et deiectionem ac despectum … erant hec omnia nominantes infortuna
Lemay 251, 239: فأمَّا ما كان من فساد التأليف … والضعة والذلّ … فأنَّهم كانوا يسمُّونه منحسةً
- 1 Albu. Intro. JS