detinere

1.

حبسḥabasa

v. ḥbsto hold back, to obstruct
  1. Avic. Gen. 115, 86: quando aliquid ex eo voluerit inclinari ad ascendendum, detinetur ab alio declinante deorsum

    Qass. 170, 2: فكلما مال شىء منه إلى التصعد حبسه المائل إلى التحدر

  2. Avic. Qual. 41, 11: nisi quia mussificatio incipit a caliditate putrefacta quae est in re et facit evaporare eam, sed non attingit ad hoc ut separet eam complete ab ea, immo detinet eam frigiditas super superficiem rei

    Qass. 227, 4: إلا أن التكرج يبتدئ من حرارة عفنية فى الشىء تفعل تبخرا فيه لا يبلغ إلى أن ينفصل عنه بالتمام؛ بل يحبسه البرد على وجه الشىء

  1. 1 Avic. Gen.
  2. 1 Avic. Qual.
2.

حقنḥaqana

v. ḥqnto retain (trans.)
  1. Nico. Plan. §188: Et quod erit in locis calidis vehementer, et hoc est quia calor digerit aquam in interioribus terrae detinetque eum sol

    Dross.: ومن النبات ما يكون فى المواضع الحارة الشديدة الافراط، وذلك ان الحرارة تطبخ ما فى بطون الارض وتحقن الشمس

  1. 1 Nico. Plan.
3.

حصرḥaṣr

n. ḥṣrenclosing (n.)
  1. Nico. Plan. §187: Et aliquotiens putrefiunt in loco humido fumoso putredines quae detinent aerem

    Dross.: وقد يتعفن فى الموضع الندى والرمل عفونات بحصر الهواء

  1. 1 Nico. Plan.
4.

شغلšaġala (+ acc. + bi)

v. šġlto involve s.o. with
  1. Avic. Met. 534, 29: Non oportet autem ut detineat [ sc. huiusmodi homo ] eos [ sc. homines ] circa cognitionem alicuius rei de Deo

    Marm. 365, 18: ولا ينبغى له [sc. هذا الانسان] أن يشغلهم [sc. الناس] بشىء من معرفة اللّه

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: