devenire

1.

صارṣāra

v. ṣyr(+ ilā) to arrive at, to come to; to become
  1. Alcab. diff. I, li. 307: Quarta vero pars … significat quod accidit homini post mortem eius, id est ad quid deveniet corpus eius vel eius dispositio de dimissa substantia

    Yama.: الريع … دليل على ما يصير أمره إليه وماله وميراثه بعد موته

  2. Avic. Gen. 64, 96: Et, si fuerit terra, et diminuitur terrestreitas quousque devenit ad hoc quod sit minus de terra quam prius erat

    Qass. 128, 15: وإن كانت الأرض قد انتقصت أرضيتها حتى صارت أرضًا ناقصة

  1. 1 Alcab.
  2. 1 Avic. Gen.
2.

بلغbalaġa

v. blġ(+ acc.) to reach s.th.; (+ ilā an) to reach the point where
  1. Avic. Gen. 6, 83: si multae fuerint partes igneae, devenient adurere

    Qass. 80, 13: فان كثرت الأجزاء النارية بلغ الأمر إلى أن يحرق

  2. Avic. Gen. 131, 54: sicut calefactio devenit usque ad finem, quando non fuerit ibi impediens

    Qass. 181, 13: وكما أن التسخين يبلغ الغاية إذا لم يكن عوق

  1. 4 Avic. Gen.
3.

اتّجهittaǧaha (+ ilā)

v. wǧhto alter into (intr.)
  1. Avic. Gen. 26, 49: si alteratio non esset nisi secundum processum rectum ab una parte in aliam, deveniret aqueitas ad aeritatem et ad igneitatem

    Qass. 99, 17: فلو كان اعتبار الاستحالة مقصورًا على استقامة من جهة إلى جهة، من غير انعكاس، لكانت المائية إنما تتجه فى استحالتها مثلا إلى الهوائية وإلى النارية

  2. Avic. Gen. 26, 50: et non converteretur, quousque igneitas deveniret ad aeritatem et aquositas ad terreitatem

  1. 2 Avic. Gen.
4.

كانkāna

v. kwnto exist, to occur
  1. Avic. Gen. 15, 9: Et quia est necessarium quod elementa deveniant ad compositionem generatorum ex eis, compositione et applicatione non inducente ad impossibile

    Qass. 90, 14: ولأن العناصر ينبغى أن تكون بحيث تتركب منها الكائنات تركيبا لا يؤدى إلى المحال

  2. Avic. Gen. 53, 86: Si ergo per congregationem inducitur quod innovatur caliditas decurrens in omni parte, quousque deveniat in quolibet simplici

    Qass. 119, 4: وإن كان الاجتماع يوجب أن تحدث الحرارة سارية فى الجميع، حتى تكون فى كل فرد

  1. 2 Avic. Gen.
5.

صدرṣadara (+ ʿan)

v. ṣdrto proceed from
  1. Avic. Gen. 14, 84: et est impossibile quod ex natura simplici, eadem existente, deveniat in eisdem subiectis in uno aggregare et separare simul

    Qass. 89, 15: وأنه من المستحيل أن تكون طبيعة واحدة بسيطة يصدر عنها فى موضوعات بأعيانها جمع وتفريق معا

  1. 1 Avic. Gen.
6.

تأدّىtaʾaddā (+ ilā)

v. ʾdyto lead to (intr.)
  1. Avic. Gen. 70, 5: dicentes quod simplicia, quando commiscentur et in se invicem operantur, deveniunt ad denudationem suarum formarum

    Qass. 133, 5: وقالوا إن البسائط، إذا امتزجت وانفعل بعضها ببعض، تأدى ذلك بها إلى أن تخلع صورها‏‎‎‏

  1. 1 Avic. Gen.
7.

استوفىistawfā

v. wfyto exhaust (trans.)
  1. Avic. Gen. 130, 33: nam, quando egreditur ab eo caliditas, non impedit ut egrediatur alia ab eodem, quousque deveniat ad terminum quem habet potentia materiae ad recipiendum

    Qass. 181, 1: لأنه إذا حدثت فيه سخونة لم تكن عائقة عن أن تحدث عنه أخرى إلى أن يستوفى الحد الذى فى قوة المادة قبوله

  1. 1 Avic. Gen.
8.

ملائمmulāʾim (+ li)

act. part. lʾmadapted to, appropriate to
  1. Avic. Qual. 39, 70: et remanet humiditas domina qualitatis extraneae ut <non> deveniat ad speciem

    Qass. 225, 12: بل صارت الرطوبة ذات كيفية غريبة غير ملائمة للنوع

  1. 1 Avic. Qual.

غير ملائمة للنوع – <non> deveniat ad speciemAvic. Qual. 225 / 39

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: