difficile (n.)

1.

صعبṣaʿb

nominalized adj. ṣʿbdifficult (n.)
  1. Avic. Gen. 136, 7: quia facile et difficile sunt respectiva, et humiditas non est respectiva

    Qass. 187, 7: فإن السهل والصعب يكاد أن يكون من المضاف. وليس الرطوبة من المضاف

  1. 1 Avic. Gen.
2.

قويّqawīy

nominalized adj. qwystrong (n.)
  1. Avic. An. vol. II 97, 21: ita ut sensus postquam apprehenderit difficile, nequeat apprehendere debile

    Rahm. 219, 1: ولا يقوى الحسّ عند إدراك القوى على إدراك الضعيف

  1. 1 s.v. difficilis Avic. An.
3.

شاقّšāqq

nominalized act. part. šqqarduous (n.)
  1. Avic. An. vol. II 97, 18: eo quod nimis penetraverit illa passio a difficili

    Rahm. 218, 19: لانغماسها فى الانفعال عن الشاق

  1. 1 s.v. difficilis Avic. An.
4.

عزيزʿazīz

adj. ʿzzrare, scarce
  1. Avic. Qual. 78, 57: Nam, si esset ignis quid difficile ad inveniendum et duceretur ab aliquo angulo distanti ex angulis mundi

    Qass. 255, 13: ولو كانت النار شيئًا عزيز الوجود ينقل من قطر بعيد من أقطار العالم

  1. 1 s.v. difficilis Avic. Qual.
5.

شغلšuġl

n. šġlconcern, occupation
  1. Avic. Met. 167, 7: Si autem non concesserint hoc, tunc iam sunt extra id quod est notum per se et inciderunt in aliud difficile

    Marm. 113, 5: فان لم يجوزوا ذلك فقد خرجوا عن البين بنفسه، وأوقعوا أنفسهم فى شغل آخر

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: