difficile (n.)
صعبṣaʿb
nominalized adj. ṣʿb – difficult (n.)-
Avic. Gen. 136, 7: quia facile et difficile sunt respectiva, et humiditas non est respectiva
Qass. 187, 7: فإن السهل والصعب يكاد أن يكون من المضاف. وليس الرطوبة من المضاف
- 1 Avic. Gen.
قويّqawīy
nominalized adj. qwy – strong (n.)-
Avic. An. vol. II 97, 21: ita ut sensus postquam apprehenderit difficile, nequeat apprehendere debile
Rahm. 219, 1: ولا يقوى الحسّ عند إدراك القوى على إدراك الضعيف
- 1 s.v. difficilis Avic. An.
شاقّšāqq
nominalized act. part. šqq – arduous (n.)-
Avic. An. vol. II 97, 18: eo quod nimis penetraverit illa passio a difficili
Rahm. 218, 19: لانغماسها فى الانفعال عن الشاق
- 1 s.v. difficilis Avic. An.
عزيزʿazīz
adj. ʿzz – rare, scarce-
Avic. Qual. 78, 57: Nam, si esset ignis quid difficile ad inveniendum et duceretur ab aliquo angulo distanti ex angulis mundi
Qass. 255, 13: ولو كانت النار شيئًا عزيز الوجود ينقل من قطر بعيد من أقطار العالم
- 1 s.v. difficilis Avic. Qual.
شغلšuġl
n. šġl – concern, occupation-
Avic. Met. 167, 7: Si autem non concesserint hoc, tunc iam sunt extra id quod est notum per se et inciderunt in aliud difficile
Marm. 113, 5: فان لم يجوزوا ذلك فقد خرجوا عن البين بنفسه، وأوقعوا أنفسهم فى شغل آخر
- 1 Avic. Met.