difficilius est

1.

صعبṣaʿuba

v. ṣʿb – to be difficult

  1. Avic. An. vol. I 201, 58: De tota autem hac collectione sententiarum, id quod mihi difficilius est definire, hoc est scilicet albedinem fieri ex lumine

    Rahm. 108, 18: والذى يصعب من هذه الجملة فصل القول فيه تولد البياض من الضوء

  1. 1 Avic. An.
2.

غلّظ الأمر أشدَّġallaẓa l-amra ašadda

verb. phrase ġlẓ ʾmr šdd – to make s.th. more difficult

  1. Avic. Met. 546, 35: difficilius sit ei ipsam revocare quam dimittere

    Marm. 373, 8: بل يغلظ الأمر فى المعاودة أشد من التغليظ فى الابتداء

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: