diligi

1.

عُشقʿušiqa

pass. v. ʿšqto be loved (of the necessary existent) (philos.)
  1. Avic. Met. 433, 1: Igitur necesse esse est intellectum, sive intelligatur sive non, et dilectum, sive diligatur sive non

    Marm. 298, 13: فالواجب الوجود معقول، عقل أو لم يعقل، ومعشوق، عشق أو لم يعشق

  1. 1 s.v. diligere ʿašiqa Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 431. ]
2.1

محبوبmaḥbūb

pass. part. ḥbbloved, object of love
  1. Avic. Met. 431, 57: Omnis enim pulchritudo et convenientia cum apprehenditur diligitur et delectat

    Marm. 297, 7: و كل جمال وملاءمة وخير مدرك فهو محبوب معشوق

  1. 1 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 435. ]

جمال وملاءمة وخير مدرك فهو محبوب – pulchritudo et convenientia cum apprehenditur diligitur Avic. Met. 297 / 431

2.2

حبّḥubb

n. ḥbblove
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 241: Nam si fuerit in trinitate eius Saturnus aut in sextilitate eius aut aliquis eorum receperit socium suum, significat quod diligetur a populo in illo tempore

    Yama.: فإنّه إذا كان في تثليث زحل أو في تسديسه أو كان أحدهما يقبل صاحبه دلّ على حبّ الرعيّة له في ذلك الوقت

  1. 1 s.v. diligere Albu. Coni.

دلّ على حبّ الرعيّة له – significat quod diligetur a populo Albu. Coni. tr. II, li. 241

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: