diligi
عُشقʿušiqa
pass. v. ʿšq – to be loved (of the necessary existent) (philos.)-
Avic. Met. 433, 1: Igitur necesse esse est intellectum, sive intelligatur sive non, et dilectum, sive diligatur sive non
Marm. 298, 13: فالواجب الوجود معقول، عقل أو لم يعقل، ومعشوق، عشق أو لم يعشق
- 1 s.v. diligere ʿašiqa Avic. Met.
محبوبmaḥbūb
pass. part. ḥbb – loved, object of love-
Avic. Met. 431, 57: Omnis enim pulchritudo et convenientia cum apprehenditur diligitur et delectat
Marm. 297, 7: و كل جمال وملاءمة وخير مدرك فهو محبوب معشوق
- 1 Avic. Met.
جمال وملاءمة وخير مدرك فهو محبوب – pulchritudo et convenientia cum apprehenditur diligitur Avic. Met. 297 / 431
حبّḥubb
n. ḥbb – love-
Albu. Coni. tr. II, li. 241: Nam si fuerit in trinitate eius Saturnus aut in sextilitate eius aut aliquis eorum receperit socium suum, significat quod diligetur a populo in illo tempore
Yama.: فإنّه إذا كان في تثليث زحل أو في تسديسه أو كان أحدهما يقبل صاحبه دلّ على حبّ الرعيّة له في ذلك الوقت
- 1 s.v. diligere Albu. Coni.
دلّ على حبّ الرعيّة له – significat quod diligetur a populo Albu. Coni. tr. II, li. 241