diminuere

1.1

نقصnaqaṣa (+ min)

v. nqṣto take away from, to detract from; to subtract from (math.)
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 1037: Et si fuerit [ sc. perventio orbis ] rediens, diminuitur quod provenit de gradibus reditus eius et minutis eius ex octo gradibus

    Yama.: وإن كان راجعا فينقص ما يخرج من درج رجوعه ودقائقه من ثماني درجات

  2. Avic. An. vol. I 227, 62: incertitudo autem dimensionis nihil diminuit de eius tota magnitudine

    Rahm. 124, 14: والخلط من المقدار الجسمانى … لا ينقص من عظم كليته

  3. Avic. Met. 212, 50: Iniuria enim non est mala nisi quia diminuitur natura bonitatis eius a quo fit iniuria

    Marm. 142, 16: فالظلم إنما هو شر لأنه ينقص من الذى فيه الظلم طبيعة الخير

  4. Aris. Anim. II 685a27: et ubi diminuit ex quantitate pedum augmentat in corpore

    Kruk: وحيث نقص من طول الرجلين زاد على عظم الجسد

  5. Aris. Anim. II 695b16: et quod diminuitur ex posteriori et cauda augmentavit natura in anteriori

    Kruk: وما نقص من المواخير والذنب زاد الطباع على المقدم

  6. Aver. MC Gen. 156va31: Et etiam monstratur quod puncta neque augent neque diminuunt magnitudinem ex hoc

    Eich. 14, 8: وأيضا فممّا يدلّ أنّ النقط لا تزيد فى العظم ولا تنقص منه

  7. Avic. Gen. 32, 78: sed in divisione et separatione opposita istius diminuitur corpus diminutione manifesta ad sensum

    Qass. 104, 4: وأما الانفكاك الذى يميز البرد فإنه ينقص الحجم نقصانا بيّنا للحس

  1. 1 s.v. diminui Albu. Coni.
  2. 1 Avic. An.
  3. 1 s.v. diminui Avic. Met.
  4. 4 also s.v. diminui Aris. Anim. II
  5. 1 Aver. MC Gen.
  6. 1 s.v. diminui Avic. Gen.
1.2

أنقصanqaṣa (+ acc. + min)

v. nqṣto subtract s.th. from (math.)
  1. Albu. Coni. tr. VIII, li. 213: Et cum scire volueris profectionem ab ascendente regni vicis, diminue ergo ab annis Gezdagird perfectis .117. annos

    Yama.: فإن أردت الأنتهاء من طالع الدولة فلتنقص من سني يزدجرد التامّة مائة وسبع عشرة سنة

  1. 1 Albu. Coni.
1.3

انتقصintaqaṣa (+ acc.)

v. nqṣto decrease s.th.
  1. Aris. Anim. II 687a30: et non diminuit illum calorem

    Kruk: ولا ينتقص ذلك الدفاع* [ * mss: الدفاء ]

  1. 1 Aris. Anim. II
1.4

صيّر ناقصًاṣayyara nāqiṣan (+ acc.)

verb. phrase ṣyr nqṣto make s.th. diminished, to reduce s.th.
  1. Aris. Anim. III 728b5: quoniam siccitas corporum diminuit superfluitatem

    Brug.: فان يبس الاجساد يصيّر الفضلة ناقصة

  1. 1 Aris. Anim. III
2.1

قلّلqallala (+ min)

v. qllto diminish s.th.
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 926: Et si continuantur ei fortune, diminuunt ex illo malo

    Yama.: فإن اتّصلت به السعود قلّلت من ذلك الشرّ

  1. 1 Albu. Coni.
2.2

قلّqalla

v. qllto diminish (intr.)
  1. Aris. Anim. II 686b25: quoniam quando pondus fuerit in parte superiori, diminuet intellectum

    Kruk: فانه اذا عظم ثقل الناحية العليل قل العقل

  1. 1 Aris. Anim. II
3.

قصرqaṣara

v. qṣrto reduce (trans.)
  1. Aris. Anim. III 755a35: quoniam natura quanto diminuit in multitudine tanto augmentat in magnitudine

    Brug.: لأن الطباع ما يقصر من الكثرة زاد على العظم

  1. 1 Aris. Anim. III
4.

أسقطasqaṭa

v. sqṭto remove s.th.
  1. Avic. Qual. 78, 53: et remotio ab earum admiratione diminuit <laborem ad quaerendam causam …>

    Qass. 255, 10: وزوال التعجب عنهم يسقط الاشتغال بطلب العلة

  1. 1 Avic. Qual.
5.

كسرkasara

v. ksrto break down, to destroy
  1. Avic. Met. 315, 9: immo sunt inter se divisae et rarificat eas aer qui subintrat, et ideo id quod de eo intrat in illas diminuit puritatem caloris earum

    Marm. 211, 17: بل هى فى أنفسها متفرقة، ويتخللها الهواء تخللا على سبيل التجدد. فيكسر ما بدخله فيها من صرافة حره

  1. 1 Avic. Met.
6.

تشتّتtašattata

v. šttto be scattered
  1. Avic. Gen. 5, 69: vel videbimus quod remansit ex primo quod se dispersit et diminuit, ac perdidit illam formam quam habebat

    Qass. 80, 4: أو يشاهد ما يتبقى من الأول ـ وقد تفرق وتشتت، أو بطلت تلك الصورة التى كانت له

  1. 1 Avic. Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: