discretus

1.1

متميّزmutamayyiz

act. part. myzdistinct, distinguished
  1. Avic. An. vol. I 145, 15: sed componitur ex natura saporiva et affectione tactiva unum quid quod non discernitur sensu, et fit illud unum quasi sapor purus discretus

    Rahm. 76, 16: فيتركب من الكيفية الطعمية ومن التأثير اللمسى شىء واحد لا يتميز فى الحسّ فيبصر ذلك الواحد كطعم واحد متميز

  2. Avic. An. vol. II 53, 97, corr. ref. vol. II 53, 67: ergo duae partes differunt situ, aut imaginatio imaginat eas cum sint discretae in duabus partibus

  3. Avic. Met. 44, 40: Cum enim habuerit esse, tunc iam acquisitum est sibi esse discretum a non esse

  4. Avic. Met. 306, 5: Nos autem non curamus de nominibus, postquam intentiones eorum habemus discretas

    Marm. 204, 15: ونحن لا نناقش فى هذه الأسماء البتة بعد أن تحصل المعانى متميزة

  1. 2 Avic. An.
  2. 6 Avic. Met.
1.2

ممايزmumāyaz (+ li)

pass. part. myzdistinct from
  1. Avic. Met. 304, 80: eo quod posterioritas eius est talis posterioritas quod non est simul cum prioritate, immo est discreta ab ea in esse, quia temporalis est

    Marm. 203, 19: فتكون بَعديته بعَدية لا تكون مع القبلية موجودة، بل تكون ممايزة لها فى الوجود، لأنها زمانية

  1. 1 Avic. Met.
[ Cf. Lane. ]
2.1

متباينmutabāyin

act. part. byndistinct, differing
  1. Avic. An. vol. I 166, 15: cum spatium fuerit proximum inter sonum et reverberantem sonum, non audiuntur in duobus discretis temporibus, sed simul

    Rahm. 89, 9: أن المسافة إذا كانت قريبة بين الصوت وبين عاكس الصوت لم يسمعا فى زمانين متباينين بل يسمعان معا

  2. Avic. An. vol. I 268, 30: oportet ut id quod est unum videatur quasi duo discreta et videatur duo

  3. Avic. Met. 295, 79: sed quod duae essentiae sunt certissime discretae et habent commune id in quo sunt

    Marm. 197, 1: بل الذاتان متباينتان فى الحقائق، ولهما محل مشترك

  4. Avic. Met. 479, 98: Si enim provenirent ab eo duae res discretae per existentiam, vel duae res discretae ex quibus fit unum

    Marm. 328, 7: فإن لزم منه شيئان متباينان بالقوام، أو شيئان متباينان يكون منهما شىء واحد

  1. 2 Avic. An.
  2. 2 Avic. Met.
2.2

مباينmubāyin

act. part. byndistinct, different
  1. Avic. Met. 291, 14: Agens vero est causa quae acquirit rei esse discretum a seipso

    Marm. 194, 12: إنما نعني … بالفاعل، العلة التى تفيد وجودا مباينا لذاتها

  2. Avic. Met. 292, 25: Finem vero intelligimus causam propter quam acquiritur esse rei discretum ab ea

  1. 10 Avic. Met.
3.

منفصلmunfaṣil

act. part. fṣldiscrete (quantity, contr. of continuous); separated
  1. Anar. 25, 24: Et punctum est causa rerum continuarum et unitas est causa rerum discretarum

    Arnz. 39, 7: النقطة علّة الاشياء المتّصلة والوحدة علّة الاسياء المنفصلة

  2. Avic. Met. 105, 30: quibusdam vero ex eis visum fuit hoc sentire de quantitatibus discretis, scilicet numeris

  3. Avic. Met. 410, 15: tunc procederet hoc secundum considerationem ceterarum rerum communium, discretarum suis differentiis

    Marm. 282, 4: كان الامر مستمرًا على قياس سائر الأشياء العامة المنفصلة بفصول

  1. 1 Anar.
  2. 3 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 508. ]
4.1

مفترقmuftariq

act. part. frqseparate
  1. Avic. An. vol. I 273, 11: Erunt ergo quasi duo simulacra ex duabus causis discretis extrinsecus

    Rahm. 154, 19: ‎‏فيكون كأنهما خيالان عن شيئين مفترقين من خارج‏‎

  2. Avic. An. vol. II 53, 64: sed est possibile in duabus partibus eius quas apprehendit imaginatio discretas

    Rahm. 193, 15: ويمكننا ذلك فى جزئين منه يلحظهما الخيل مفترقين

  3. Avic. Met. 195, 3: et videtur quod duo ipsius sint discreta in duas partes

  1. 2 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
4.2

متفرّقmutafarriq

act. part. frqdifferent, separate
  1. Avic. Met. 346, 88: ipsae tamen iam inveniuntur in scientiis discretis diversis

    Marm. 234, 16: فإنها أيضًا قد توجد فى علوم متفرقة مختلفة

  2. Avic. Met. 365, 30: immo sicut uni patri sunt filii discreti

  1. 2 Avic. Met.
5.

عاقلʿāqil

nominalized act. part. ʿqlrational person
  1. Avic. Met. 394, 90: Per se enim notum est quod discretus quisque non facit id quod facit per intellectum, nisi quia intendit aliquem finem

    Marm. 270, 19: فإنه من البين بنفسه أن العاقل إنما يفعل ما يفعل بالعقل لأنه يؤم مقصودًا وغاية

  2. Avic. Met. 394, 95: Postquam autem hoc ita est, necesse est tunc ut ea quae facit discretus, secundum quod est discretus, sint terminata acquirentia sibi per seipsa fines propositos

  1. 2 Avic. Met.
6.

منحازmunḥāz

act. part. ḥwz / ḥyzseparate
  1. Fara. Int. li. 104: Huiusmodi autem essencie non remanet sua essencia discreta a formis intellectorum, ita ut sit ei quiditas discreta

    Bouy. 14, 4: وهذه الذات ليست تبقى ذاتها متميزة عن صور المعقولات حتى يكون لها ماهية منحازة

  1. 1 Fara. Int.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: