dispensator
وكيلwakīl
n. wkl – disposer, guardian, trustee (i.e. God)-
Ibn Tum. 111d, 21: Adorate eum qui super omnes est dispensator
Goldz. 238, 7: فاعبدوه وهو على كل شىء وكيل
- 1 Ibn Tum.
Ibn Tum. 111d, 21: Adorate eum qui super omnes est dispensator
Goldz. 238, 7: فاعبدوه وهو على كل شىء وكيل