dispersus (adj.)

1.

متفرّقmutafarriq

act. part. frqseparated, dispersed
  1. Avic. An. vol. I 205, 8: lithargyrum etenim dispersum et dissolutum erat in aceto

    Rahm. 111, 2: فإن ذلك كان متفرقا منحلا فى الخل

  2. Avic. An. vol. I 273, 14: et propter hanc causam res apparent multae et dispersae

    Rahm. 154, 21: فلهذا السبب ترى الأشياء كثيرة متفرقة

  3. Avic. Gen. 52, 64: Et est valde mirabile ad tenendum quod fiat unum corpus ex partibus elongatis et dispersis in vacuo

    Qass. 118, 6: والعجب العجيب تجويزهم أن يكون جسم واحد من أجزاء متباعدة متفرقة فى الخلاء

  1. 2 Avic. An.
  2. 1 Avic. Gen.
2.

مبثوثmabṯuṯ

pass. part. bṯṯdispersed, spread
  1. Avic. An. vol. I 223, 2: Aut dicemus quod lux est corpus dispersum in aere et in caelo, unita cum nostris visibus

  2. Aver. MC Gen. 161ra45: Quapropter oportet ut in membris augmentatis sit humiditas dispersa cum qua admixtus est cibus adveniens

    Eich. 44, 1: ولذلك وجب أن يكون فى الأعضاء الناشئة رطوبة مبثوثة يختلط بها الغذاء الوارد عليها

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Aver. MC Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: