dissensio

1.

منازعةmunāzaʿa

n. nzʿstrife
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 62, version c, see fn. 9: Cum autem pervenerit annus ad .7. ab ascendente secte et fuerit dominus .7. infortuna, illud igitur significat dissensionem

    Yama.: فإذا انتهت السنة إلى السابع من طالع الملّة وكان صاحب السابع نحسا فإنّ ذلك أيضا دليل على المنازعة

  2. Albu. Coni. tr. II, li. 63, version c, see fn. 10: Et si fuerit infortuna significator gentis et fuerit dissensio et discidium inter eos

  1. 2 Albu. Coni.
2.

اختلافiḫtilāf

n. ḫlfdissent
  1. Thab. Ann. §1: Quia priores dissenserunt in anno solis, et non fuit hec dissensio in quantitate temporis eius tantum

    Morel. 27, 4: إنّ الأوائل قد اختلفوا في سنة الشمس، ولم يكن اختلافهم في مقدار زمانها فقط

  1. 1 Thab. Ann.
3.

مجادلةmuǧādala

n. ǧdldisputation
  1. Albu. Coni. tr. III, li. 213, version c, see fn. 15: significat dissensiones hoc et causas in inquisitione veritatis et equitatis

    Yama.: دلّ ذلك على المجادلات والمخاصمات في طلب الحقّ والانتصاف

  1. 1 Albu. Coni.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: