dissentire inter se
تشتّتtašattut
n. štt – dispersal, dividedness (of people)-
Albu. Coni. tr. VI, li. 366: Et cum fuerit [ sc. Mars ] transiens super Lunam, significat illud mortem regis Babilonie et nobiles eius dissentire inter se
Yama.: وإذا كان المارّ فوق القمر دلّ ذلك على موت ملك بابل وتشتّت أشرافها
-
Albu. Coni. tr. VI, li. 1061: Et cum fuerit [ sc. Mars ] transiens super Lunam, significat illud mortem regis Babilonie et nobiles eius dissentire inter se
Yama.: وإذا كان المارّ فوق القمر دلّ ذلك على موت ملك بابل وتشتّت أشرافها
- 2 Albu. Coni.
دلّ ذلك على … تشتّت أشرافها – significat illud … nobiles eius dissentire inter se Albu. Coni. tr. VI, li. 366