distemperantia

1.1

إفراطifrāṭ

n. frṭexcess, imbalance (of a mixture)
  1. Aris. Anim. II 652b18: et non sit in eis [ sc. omnibus rebus ] aliqua distemperantia

    Kruk: ولا يكون فيها [sc. جميع الاشياء] شىء من الافراط

  1. 1 Aris. Anim. II
1.2

إفراط المزاجifrāṭ al-mizāǧ

genit. compound frṭ mzǧexcess of a mixture, imbalance of a mixture
  1. Aris. Anim. II 652a31: quoniam natura semper laborat in dando virtutem adiuvantem et eicientem distemperantiam cuiuslibet membri per suum contrarium

    Kruk: لان الطباع ابدا يحتال ويصير قوة معينة دافعة لافراط مزاج كل عضو بضده المخالف

  1. 1 Aris. Anim. II

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: