divinator

1.

كاهنkāhin (pl. kuhhān)

n. khndiviner
  1. Albu. Coni. tr. VI, li. 356, version c, see fn. 46: significat illud mortem regis Babilonie et multa miracula in pluribus climatibus et dispersionem divinatorum

    Yama.: دلّ ذلك على موت ملك بابل وكثرة الأعاجيب في أكثر الأقاليم وانتشار الكهّان

  1. 1 Albu. Coni.
2.

عرّافʿarrāf

n. ʿrfdiviner, fortuneteller
  1. Aris. Anim. III 765a27: sicut praedicunt divinatores

    Brug.: مثل ما يقولوا العرّافون

  1. 1 Aris. Anim. III

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: