divisim
منفردًاmunfaridan
adv. acc. frd – taken alone, taken uncombined-
Aver. MC Gen. 156vb60: Quod enim dicitur de aliquo divisim, non sequitur ut semper dicatur coniunctim
Eich. 16, 3: وذلك أنّ ما يصدق على الشىء منفردا فليس يصدق عليه مركّبا
- 1 Aver. MC Gen.
مباينmubāyin
act. part. byn – distinct, different-
Avic. Met. 446, 40: Si vero non potuit creare cum illo, sed potuit creare divisim ab eo, scilicet vel prius vel posterius eo
Marm. 307, 1: وإن لم يمكن معه، بل كان إمكانه مباينا له، متقدما عليه، أو متأخرا عنه
- 1 s.v. mubāyinan Avic. Met.