domificatio
بناءbināʾ
n. bny – building (of cities) (n.)-
Alcab. diff. I, li. 397, version v, see fn. 59: Et per presentiam eius in quarto, per regnum et causas tributorum et cultus terrarum et domificationem civitatum
Yama.: وأمّا ما يدلّ عليه بحلوله في الرابع فالسلطان بسبب الخراج وعمارة الأرضين وبناء المدن
- 1 Alcab.