donare

1.

أعطىaʿṭā

v. ʿṭwto give, to bestow (of God)
  1. Ibn Tum. 112b, 43: non est qui repellat id quod iudicatur, et non est qui prohibeat quod donavit

    Goldz. 241, 5: لا دافع لما قضى ولا مانع لما اعطى

  2. Ibn Tum. 112c, 42: Non est qui repellat id quod iudicavit, neque qui prohibeat quod donavit

    Goldz. 242, 6: لا دافع لما قضى ولا مانع لما اعطى

  1. 2 s.v. ʿṭy Ibn Tum.
2.

أدّىaddā

v. ʾdyto bring, to offer
  1. Ibn Tum. 112a, 38: et meruit [ sc. propheta ] legationem, et aperuit ei legem, et donavit fidem

    Goldz. 239, 8: فبلغ [sc. النبى] الرسالة وبين الشريعة وادى الامانة

  1. 1 Ibn Tum.
3.

إفادةifāda

n. fydimparting, yielding (n.)
  1. Anar. 35, 20: Dico ergo quod opus figure que docet facere triangulum equilaterum, non donat nisi scientiam

    Arnz. 55, 13: فنقول فإنّ عمل مثلّث متساوي الاضلاع مطلقًا هو افادة معرفة

  1. 1 s.v. afāda Anar.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: