donare
أعطىaʿṭā
v. ʿṭw – to give, to bestow (of God)-
Ibn Tum. 112b, 43: non est qui repellat id quod iudicatur, et non est qui prohibeat quod donavit
Goldz. 241, 5: لا دافع لما قضى ولا مانع لما اعطى
-
Ibn Tum. 112c, 42: Non est qui repellat id quod iudicavit, neque qui prohibeat quod donavit
Goldz. 242, 6: لا دافع لما قضى ولا مانع لما اعطى
- 2 s.v. ʿṭy Ibn Tum.
أدّىaddā
v. ʾdy – to bring, to offer-
Ibn Tum. 112a, 38: et meruit [ sc. propheta ] legationem, et aperuit ei legem, et donavit fidem
Goldz. 239, 8: فبلغ [sc. النبى] الرسالة وبين الشريعة وادى الامانة
- 1 Ibn Tum.
إفادةifāda
n. fyd – imparting, yielding (n.)-
Anar. 35, 20: Dico ergo quod opus figure que docet facere triangulum equilaterum, non donat nisi scientiam
Arnz. 55, 13: فنقول فإنّ عمل مثلّث متساوي الاضلاع مطلقًا هو افادة معرفة
- 1 s.v. afāda Anar.