duplicatio
ضعفḍiʿf
n. ḍʿf2 – multiple, multiplication (n.); doubling (intr.) (n.)-
Avic. Met. 316, 41: profecto cum duplicatum fuerit tempus, poterit sibi adaequari in aliqua duplicationum
Marm. 212, 17: فإذا ضوعف الزمان أمكن أن يساويه فى بعض الأضعاف
-
Avic. Qual. 31, 24: immo est possibile quod sit minor ea de multo, tali quod prodest modicum ad duplicationem
Qass. 219, 14: بل يجوز أن تكون أقل منه بكثير، وبحيث لا تحس فى الأضعاف اليسيرة
- 1 Avic. Met.
- 1 Avic. Qual.
تضاعفtaḍāʿuf
n. ḍʿf2 – doubling (intr.) (n.)-
Avic. Qual. 31, 22: Et non necessitatur in additionibus quod duplicetur qualitas ex duplicatione quantitatis
Qass. 219, 12: فليس يجب فى الزيادات أن تتضاعف الكيفية فيها بتضاعف الأقدار
- 1 Avic. Qual.
انثناءinṯināʾ
n. ṯny – bending, flection (sc. of the palm) (intr.)-
Aris. Anim. II 646b19: et ex eis [ sc. virtutibus ] convenit palmae et eius duplicationi
Kruk: ومنها [sc. القوى] ما يوافق الكف والانثناء
- 1 Aris. Anim. II