ens

1.1

موجودmawǧūd

(nominalized) pass. part. wǧdexistent, existing thing; existing
  1. Avic. Met. 8, 51: oportebit tunc ut ens, inquantum est ens, sit subiectum

    Marm. 6, 16: فيجب إذن أن يكون الموضوع الأول هو الموجود بما هو موجود

  2. Avic. Met. 479, 88: quia ipse est ens a quo fluit quicquid est, fluxu discreto eb eius essentia

    Marm. 327, 17: أنه الموجود الذى يفيض عنه كل وجود فيضانا مباينا لذاته

  3. Aver. MC Gen. 156ra34: Principium autem perscrutationis de hoc est utrum entia naturalia generantur et alterantur et augmentantur

    Eich. 11, 11: ومبدأ الفحص عن ذلك هو هل الموجودات الطبيعية تتكوّن وتستحيل وتنمو

  4. Aver. MC Gen. 158ra68: verbi gratia Parmenides vocat ignem ens et terram non ens

    Eich. 24, 15: سمّى النار موجودة والأرض غير موجودة

  5. Aver. Ep. Parv. 196rb30: statim percipiet quod illud sensibile est de genere illius quod erat ens in potentia et quod est possibile ut exeat in actum

    Blum. 49, 5: اشعرها العقل ان ذلك المحسوس من جنس ما كان عندها مخرجا وموجودًا بالقوة، وانه ممكن ان يخرج الى الفعل

  6. Aver. Ep. Parv. 256rb33: Et tale ens est longioris permanentie

    Blum. 97, 1: وانما كان الموجود الذى بهذه الصفة اكثر بقاء

  7. Aver. MC Int. diff. II, 31, 156: Et est quidem natura inventi (entis) sequens sermonem verum

    Butt. 77, 15: وإنما كانت طبيعة الموجود تابعة للقول الصادق

  8. Aver. MC Int. diff. IV, 98, 78: Et propter illud non est generatio ex ente nisi per accidens

    Butt. 121, 6: ولذلك ليس يكون التكون من موجود إلا بالعرض

  1. 59 Avic. Met.
  2. 2 Aver. MC Gen.
  3. 9 Aver. Ep. Parv.
  4. 3 Aver. MC Int.
1.2

وجودwuǧūd

n. wǧdexistence
  1. Avic. Met. 23, 35: quae facit necessarium quod ens habet principium quod est necesse esse

    Marm. 16, 12: بل من طريق مقدمات كلية عقلية توجب للوجود مبدأ واجب الوجود

  2. Avic. Met. 401, 21: possibile est enim ut ens sit causatum

    Marm. 275, 14: وذلك لأن الوجود يجوز أن يكون معلولا

  3. Aver. MC Gen. 174vb47: et quia ens est melius quam non ens, et ens necessarium nobilius quam non necessarium

    Eich. 136, 5: وكان الوجود أفضل من العدم … وأنّ الضروري أفضل من غير الضروري

  1. 11 Avic. Met.
  2. 1 Aver. MC Gen.
1.3

شيء موجودšayʾ mawǧūd (pl. ašyāʾ mawǧūda)

n. + adj. šyʾ wǧdexisting thing
  1. Aver. MC Gen. 175va18: Dicamus igitur quoniam, sicut in entibus quedam impossibilia sunt privari ab esse

    Eich. 140, 1: فنقول إنّه كما أنّ فى الأشياء الموجودة أشياء لا يمكن أن تعدم وألاّ توجد

  1. 1 Aver. MC Gen.
1.4

ما يوجدmā yūǧadu

rel. clause wǧdwhat exists
  1. Aver. Ep. Parv. 202rb41: Individuorum autem accidentium vel accidentis quedam sunt entia a causis naturalibus

    Blum. 77, 6: واما اشخاص الاعراض، فمنها ما يوجد عن الاسباب الطبيعية

  1. 1 s.v. wuǧūd Aver. Ep. Parv.
2.1

هويةhuwiyya

n. hwexistent, being, entity
  1. Ps.-Aris. Caus. ch. XV §130: Quod si aliquis dicat quod ens primum creatum, scilicet intelligentia, est virtus cui non est finis, dicemus quod non est ens creatum virtus immo est ei virtus quaedam

    Bad. 16, 16: فإن قال قائل بأن الهويّة الأولى المبتدَعة، أعنى العقل، قوة لا نهاية لها - قلنا: ليست الهوية المبتدَعة قوة، بل لها قوةٌ ما

  2. Ps.-Aris. Caus. ch. XV §135: Ens ergo primum est mensura entium primorum intellectibilium et entium secundorum sensibilium, scilicet quia ipsum est quod creavit entia

    Bad. 17, 9: فالهوية الأولى إذن هى مقدار الهويات الأولى العقليات والهويات الثوانى الحسّيات، أعنى أنها هى التى ابتدعت الهويات

  1. Ps.-Aris. Caus.
[ See EI². ]
2.2

هويّhuwī

adj. hwhaving being, existing
  1. Ps.-Aris. Caus. ch. XV §129: Omnes virtutes quibus non est finis pendentes sunt per infinitum primum quod est virtus virtutum, non quia ipsa sit acquisita, fixa, stans in rebus entibus, immo est virtus rebus entibus habentibus fixionem

    Bad. 16, 15: كل القوى التى لا نهاية لها متعلقة باللانهاية الأولى التى هى قوة القوى، لأنها لا مستفادة أو ثابتة قائمة فى الأشياء الهويّة، بل هى قوة الأشياء الهويّة ذوات الثبات

  1. Ps.-Aris. Caus.
[ The Arabic term is not documented in Lisān, Freytag, Lane, Dozy and Wehr. ]
2.3

ذو هويةḏū huwiyya

genit. compound ḏw hws.th. having (particular) existence (n.)
  1. Ps.-Aris. Caus. ch. XVII §143: Res omnes entia propter ens primum

    Bad. 19, 2: الأشياء كلها ذات هويات من أجل الهوية الأولى

  1. s.v. huwiyyāt Ps.-Aris. Caus.
3.

كينونةkaynūna

n. kwnbeing (n.)
  1. Aris. Anim. III 731b30: quod est ens nobilius non ente

    Brug.: فالكينونة اكرم من لا كينونة

  1. 1 Aris. Anim. III
[ See WKAS. ]
4.

أيسays

n. ʾysexistence, ‘is’ (n.)
  1. Avic. Met. 304, 73: igitur omne causatum est ens post non ens

    Marm. 203, 15: فيكون كل معلول «أيْسا» بعد «ليْس»

  1. 1 Avic. Met.
[ Cf. WKAS s.v. laisun. See GALex. ]
5.

أمرamr (pl. umūr)

n. ʾmrthing (i.e. corruptible thing)
  1. Aver. MC Gen. 174rb58: Sed, quia ostensum est quod entia semper sunt in generatione et corruptione

    Eich. 132, 1: لكن لّما كنّا قد بيَّنّا فيما سلف أنّه يلحق الأمور دائما الكون والفساد

  1. 1 Aver. MC Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: